Wanneer je elkaar het ja-woord geeft, is het ongetwijfeld jullie bedoeling om bij elkaar te blijven “totdat de dood ons scheidt”. Desalniettemin mondt één op de drie huwelijken uit in een echtscheiding, en dan wordt het motto helaas maar al te vaak “totdat de scheiding ons doodt”. Tot om de goudvis wordt soms gevochten, dus de kans dat de lijfrenteverzekering buiten schot blijft, is niet zo groot. Maar hoe zit dat nu precies qua rechten en plichten?
De meeste huwelijken, zeker die uit ‘vroegere’ tijden, zijn gesloten in gemeenschap van goederen. Dat betekent, dat een afgesloten lijfrenteverzekering of koopsompolis eveneens tot de gezamenlijke boedel behoort. De lijfrente is dan in dat geval van beide partijen, en zal bij echtscheiding dus netjes moeten worden verdeeld. In het geval van een lijfrente die nog niet vrijgekomen is, vindt de verdeling plaats door de helft van de bestaande lijfrente aan de waarde te onttrekken en deze onder te brengen in een andere lijfrente op naam van de aanstaande ex-partner. Alleen wanneer de premie voor meer dan de helft is betaald met privévermogen van een van de partners (bijvoorbeeld via een uitsluitingsclausule) is er geen sprake van een gezamenlijke lijfrenteverzekering. De lijfrente komt dan toe aan de partner die de premie heeft betaald.
Lijfrente na echtscheiding: wie betaalt de belastingdienst?
Met een lijfrenteverzekering profiteer je, onder bepaalde voorwaarden, van enkele fiscale voordelen. Bij een echtscheiding is het mogelijk om de lijfrente te verdelen zonder tussentijds te hoeven afrekenen met de fiscus. Voorwaarde hiervoor is wel, dat de verdeling van de lijfrente plaatsvindt op fifty-fifty basis, oftewel, iedere (ex-)partner krijgt netjes de helft. Wordt de lijfrente in z’n geheel toebedeeld aan een van de partners (bijvoorbeeld de man) en ontvangt de ander in ruil daarvoor geld of goed, dan wordt dit ontvangen bedrag bij het inkomen van een van de partners (in dit geval de vrouw) geteld. De man daarentegen kan het betaalde bedrag juist in mindering brengen op zijn inkomsten. Deze situatie is te omzeilen door voor het betreffende jaar alsnog te kiezen voor fiscaal partnerschap. Hierdoor kan de aftrekpost worden toegewezen aan de vrouw, zodat er ‘onder de streep’ geen heffing plaatsvindt.