Een lijfrente dankt z’n naam aan het feit dat deze wordt afgesloten op een “lijf”, een leven dus. Een nabestaandenlijfrente is een specifieke vorm van een lijfrente. De lijfrente wordt in de meeste gevallen dan ook gebruikt om dat leven zo comfortabel mogelijk te maken, bijvoorbeeld als aanvulling op het pensioen of als overbrugging voor wie eerder wil stoppen met werken. Heb je te maken met een pensioengat, dan kan je met de opbouw van een lijfrente zelfs profiteren van fiscale aftrek. Ook bij lijfrentes die je afsluit voor je nabestaanden kan je onder bepaalde voorwaarden gebruik maken van belastingvoordeel.
De benaming ‘nabestaandenlijfrente’ spreekt in wezen voor zich: de verzekering is niet voor jou bestemd, maar voor diegene(n) die je achterlaat op het moment dat je het tijdelijke voor het eeuwige verwisselt. Geld mag dan wel niet gelukkig maken, maar het kan zeker een bron van geruststelling en troost zijn wanneer jouw gezin in jullie oude vertrouwde huis kan blijven wonen wanneer jouw inkomen wegvalt. Ook is het niet geheel ondenkbaar dat je nabestaanden extra geld nodig zullen hebben om bepaalde kosten op te vangen, zoals de kosten voor kinderopvang en/of hulp in de huishouding.
Medische acceptatie voor de nabestaandenlijfrente
Sluit je een lijfrenteverzekering af op je eigen lijf, dan heeft de verzekeringsmaatschappij er louter voordeel bij wanneer jij overlijdt. Er is dan immers geen te verzekeren lijf meer en dus ook geen uitkeringsplicht, tenzij de verzekering is afgesloten op meerdere lijven. Bij een nabestaandenlijfrente is het precies andersom: pas door jouw verscheiden worden de begunstigden nabestaanden en komt de verzekering tot uitkering.
Verzekeringsmaatschappijen zullen zodoende niet graag een lijf verzekeren dat gerede kans loopt er binnenkort niet meer te zijn. Ben je niet volledig gezond, dan kan het zijn dat je alleen een nabestaandenlijfrente mag afsluiten wanneer je een hogere premie betaalt. Ook kan het zelfs voorkomen dat de verzekeringsmaatschappij de nabestaandenlijfrente simpelweg weigert. Dit is uiteraard zuur voor jou en je toekomstige nabestaanden, maar vanuit het standpunt van de verzekeraar begrijpelijk.